Statystyki
- Odwiedziny: 285203
- Do końca roku: 347 dni
- Do wakacji: 158 dni
Józef Lipski
1894 - 1958
Dziedzic Szczur i ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie
dyplomata i patriota
Józef Lipski wywodził się ze starego szlacheckiego rodu, pieczętującego się herbem Grabie. Wśród przodków Józefa Lipskiego było wielu zasłużonych Polaków; dla naszego regionu zwłaszcza Wojciech Lipski (1805 - 1855) - główny fundator Królewskiego Gimnazjum Męskiego w Ostrowie Wielkopolskim (obecnie I LO).
Od 1786 r. siedzibą jednej z gałęzi rodu Lipskich był Lewków. W 1898 r. Zofia Lipska z Lewkowa, matka Józefa, nabyła majątek w Szczurach.
Józef Lipski herbu Grabie urodził się w dniu 5 czerwca 1894 r. we Wrocławiu. Jego rodzicami byli Wojciech Lipski i Zofia Lipska z domu Lippe.
Ojciec Józefa - Wojciech Lipski był ziemianinem, właścicielem majątku w Lewkowie. Angażował się także w działalność niepodległościową, a w 1919 r. został pierwszym starostą powiatu ostrowskiego po zrzuceniu pruskiego panowania.
Młody Józef Lipski uczęszczał do Królewskiego Gimnazjum Męskiego w Ostrowie. W czasie edukacji był członkiem konspiracyjnej i niepodległościowej organizacji patriotycznej pod nazwą: Towarzystwo Tomasza Zana (TTZ). Maturę zdał w 1915r.
W okresie 1915 - 1919 studiował prawo w Lozannie (Szwajcaria). Po ich ukończeniu - za radą ojca - zaangażował się w działalność dyplomatyczną.
Pełnił funkcję sekretarza polskiej służby dyplomatycznej:
Uczestniczył w międzynarodowych konferencjach:
W 1927 r. został właścicielem majątku w Szczurach
Wiosną 1933 r. mianowano go posłem w Berlinie - z zadaniem doprowadzenia do odprężenia napiętych stosunków z Niemcami
W dniu 26 stycznia 1934 r. Józef Lipski i niemiecki minister spraw zagranicznych Konstantin von Neurath podpisali polsko - niemiecką deklarację o niestosowaniu przemocy.
Deklaracja ta doprowadziła do czasowej normalizacji i poprawy stosunków polsko-niemieckich w latach 1934-1939.
Jak wspominał przyjaciel
Józefa Lipskiego, K. Morawski:
Lipski zdawał sobie jasno sprawę, że układ z Trzecią Rzeszą oznacza tylko rozejm, nalegał, by okres odprężenia wyzyskać dla poprawienia i wzmocnienia stosunków z naszymi naturalnymi sojusznikami.
W październiku 1934 r. Józef Lipski został mianowany ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie
Funkcję ambasadora polskiego w Berlinie Józef Lipski pełnił w okresie 1934 - 1939
W okresie tym starał się, jak tylko można było najlepiej, reprezentować interesy Polski w Niemczech.
Po ataku Hitlera na Polskę w 1939 r., Józef Lipski w dniu 2 września 1939 r. przez Danię oraz państwa bałtyckie powrócił do Ojczyzny.
Następnie przez Rumunię przedostał się do Francji, gdzie wstąpił do tworzonego Wojska Polskiego (I Dywizja Grenadierów). W 1940 r. dostał się do niemieckiej niewoli, z której uciekł do Londynu.
W Londynie Józef Lipski został włączony do sztabu cywilnego gen. Władysława Sikorskiego jako jego osobisty doradca.
W latach 1942 - 1943 Józef Lipski uczestniczył w podróżach gen. Sikorskiego do USA i na Bliski Wschód.
Następnie w randze majora walczy we Włoszech.
Po zakończeniu wojny Józef Lipski pozostał na emigracji
Paweł Starzeński, sekretarz ministra spraw zagranicznych Józefa Becka, pisał o Józefie Lipskim jako o człowieku:
(...) bardzo inteligentnym, po poznańsku zaradnym i ścisłym w myśleniu i w pracy, obdarzonym wielką swadą i zanikającym już dziś darem opowiadania, który stanowił jedną z podstaw jego uroku osobistego (...).
Był biegły nie tylko w obrębie czystej polityki, sprawy gospodarcze i finansowe były mu równie bliskie, stanowił pod tym względem rzadki wypadek nie tylko w naszym ministerstwie, ale też i innych państw. Był świetnym negocjatorem i potrafił łączyć wielką bezpośredniość w postępowaniu z drugimi z twardą obroną interesów własnego kraju.
Józef Lipski był jednym z najmłodszych ambasadorów w Europie
W 1945 r. jego majątek w Szczurach został przejęty przez Państwo Polskie. Od 1949r w Pałacu Lipskich znajduje się nasza szkoła.